Als je naar mijn notities gaat, dan vind je daar tussen de to-do lijstjes, aantekeningen en ideetjes, tekstjes. Sommige lang, sommige kort. Sommige poëtisch, sommige vol spelfouten. Over wat ik voelde en dacht. Of niet wilde voelen en denken.

Geschreven in de trein 

of op het strand 

toen ik met anderen was 

of alleen 

toen ik net was opgestaan 

of niet kon slapen

Nu laat ik je deze tekstjes horen. Met een ritme en een melodie. Veel kabaal of juist stilte. Misschien wordt het een snelle opsomming van al die tekstjes. En misschien is er slechts één woord overgebleven en is de rest vertaald in muziek. Maar daar kom je nog wel achter.